Letër e hapur Presidentit Erdogan : Sakrifikuat madhështinë, për ambiciet personale

Gjatë vitit të kaluar, kisha mundësinë të flisja me shumë dijetarë turq dhe ish-zyrtarë qeveritarë, shumica e të cilëve u larguan nga vendi, sepse kishin frikë për jetën e tyre dhe për të dashurit e tyre.

E vetmja pyetje që vazhdon të shfaqet është se pse një udhëheqës si ju – i cili ka arritur majën e pushtetit duke ndërmarrë reformat më të rëndësishme sociale, politike dhe gjyqësore, ka ndjekur zhvillimin ekonomik dhe ka ardhur afër krijimit të një modeli të demokracisë islamike – i përmbysur ingranazhet dhe braktisur arritjet tuaja më mbresëlënëse?

Nga çdo kënd kam analizuar sjelljen tuaj, nuk mund t’i shpëtoj përfundimit se reformat tuaja nuk ishin asgjë më shumë se një mjet që shfrytëzove për të fituar fuqinë për të promovuar agjendën tuaj të islamit politik. Që nga dhjetori i vitit 1997, ju e keni barazuar publikisht Islamin me një kryqëzatë ushtarake, duke përmendur një poemë që thotë pjesërisht: “Xhamitë janë kazermat tona, kupola helmetat tona, minaret, bajonetat tona dhe besimtarët ushtarë tanë”.

Ambicia juaj për t’u bërë udhëheqës i botës myslimane sunite është forca lëvizëse e përpjekjeve tuaja të vazhdueshme për të futur një dogmë fetare të orientuar nga turqit në shumë vende në Europsë dhe në Lindjen e Mesme.

Ju keni investuar qindra miliona dollarë, duke ndërtuar xhami dhe institucione edukative fetare dhe duke derguar imamë turq për të promovuar axhenden tuaj Islamike. Deputeti Alparslan Kavaklıoğlu, anëtar i AKP-së dhe kreu i Komisionit të Sigurisë dhe Inteligjencës të Parlamentit, i bëri jehonë qëllimit tuaj duke deklaruar vitin e kaluar se; “Evropa do të jetë muslimane. Ne do të jemi efektiv atje, All-llahu dëshiron. Unë jam i sigurt për këtë. ”

Në maj 2018, ju thatë se “Jerusalemi nuk është vetëm një qytet. [Ai] është një simbol, një provë, një kibë. Nëse ne nuk mund ta mbrojmë kiblën tonë të parë, nuk mund të jemi të sigurt për të ardhmen e kibles së fundit. “Në një rast tjetër, ju thanë turmës se muslimanët do të rimarrin Jerusalemin do të ishin” Së shpejti, me vullnetin e Perëndisë. “

Vendet e BE kanë zbuluar skemën tuaj alarmuese; Kancelari i Austrisë, Sebastian Kurz në qershor të vitit 2018 urdhëroi mbylljen e shtatë xhamive dhe shqyrtoi të drejtën e dhjetëra imamëve turq që të mbeteshin në vend, duke përmendur shkelje të dyshuara të një ligji austriak që ndalon “islamin politik” ose financimin e huaj të institucioneve muslimane.

Ju keni shkatërruar ëndrrat dhe aspiratat e bashkatdhetarëve tuaj duke u mohuar atyre të drejtat njerëzore dhe duke shkatërruar çdo shtyllë të demokracisë së mirëfilltë. Ju keni kërkuar dhe keni pasur ndryshime kushtetuese që ju japin pushtetin pothuajse absolut, të cilin e keni abuzuar rëndomtë për të realizuar ambiciet uaj për t’u bërë Atatürk i ri i epokës moderne të Turqisë.

Ju keni nënshtruar gjyqësorin dhe sundimin e ligjit tek teket tuaja, duke siguruar që gjykatat të japin gjykime në përputhje me qëndrimin tuaj mbi çdo shkelje të supozuar, të gjitha në emër të devotshmërisë shoqërore, sigurisë kombëtare dhe solidaritetit.

Ju keni orkestruar një grusht shteti ushtarak që ishte planifikuar të dështojë, duke e quajtur atë “një dhuratë nga Perëndia”, që ju lejoj të ndiqni armiqtë tuaj me hakmarrje. Ju akuzoni armikun tuaj Fetullah Gylen si urdherues i “grushtshtetit” por nuk keni dhënë asnjë dëshmi të besueshme për të mbështetur akuzat tuaja.

Ju keni përdorur ‘grushtshtetin’ për të miratuar ligje të jashtëzakonshme, duke marrë gjithnjë e më shumë pushtet. Dhjetëra mijëra të dyshuar të ndjekësve të Gylenit u burgosën, përfshirë mësuesit, gjykatësit, oficerët e zbatimit të ligjit, mbrojtësit e të drejtave të njeriut, mjekë, avokatë, aktivistë politikë dhe studentët, duke lënë pas familjet e tyre të dëshpëruar.

Ju keni burgosur mbi 17,000 gra me fëmijët e tyre, duke shkaktuar kërdi në një numër civilësh të pafajshëm. Ju keni targetuar shtetas turq të cilët i akuzoni se janë të lidhur me lëvizjen e Gylenit duke ju bërë presion shumë shteteve për ti deportuar ata në Turqi.

Duke u frikësuar nga përgjegjësia publike, ju keni shënjestruar shtypin dhe e keni etiketuar atë si armik të popullit. Ju keni mbyllur disa media, dhe keni burgosur dhe torturuar më shumë se 200 gazetarë.

Në Turqinë e sotme, liria e shtypit është një gjë e së kaluarës, pasi vetëm për të gjitha mediat ekzistuese të licencuara duhet të kërcejnë me mendjen tuaj dhe të mbështesin fuqishëm agjendën tuaj politike për të qëndruar në biznes. Në të njëjtën mënyrë ju ndaloni të drejtën e kuvendit, duke shtypur bashkësinë akademike dhe OJQ, të cilat janë forcat e përparimit social, politik dhe ekonomik.

Kurdishfobia juaj duket të të verbon. Ju keni qenë duke luftuar PKK dhe duke i akuzuar ata për se janë terroristë, kur në fakt ata përfaqësojnë kauzen e kurdëve të tjerë turq. Të paktën 40,000 janë vrarë në të dyja anët gjatë 50 viteve të fundit dhe nuk ka fund ky konflikt, ndërsa ju zotoheni të vrisni çdo të fundit në këmbë, gjë që është plotësisht delusive.

PKK janë luftëtarë të lirisë që luftojnë në emër të bashkësisë së tyre kurde, të cilët thjesht duan të ruajnë trashëgiminë e tyre kulturore, të mbajnë gjallë gjuhën e tyre, të gëzojnë muzikën e tyre popullore të kërcejnë dhe t’i gëzojnë të drejtat themelore të njeriut.

Në vend të kësaj, ju i mbyllët papritmas negociatat e paqes në korrik 2017-es dhe vazhdoni t’i persekutoni ata pa dallim, duke shkaktuar dhimbje dhe vuajtje të padurueshme, por duke kërkuar besnikëri absolute.

Ju vazhdoni ta kundërshtoni vendosjes e autonomies për kurdët në Siri, duke pasur frikë se kurdet në Turqi do të ndjekin shembullin e njejtë. Nën pretekstin e luftimit të ISIS, ju pushtuat Sirinë në mënyrë që të bëni luftë të pamëshirshme kundër milicisë kurde siriane – YPG – të cilën i keni akuzuar gabimisht për të qenë një organizatë terroriste aleate me PKK. Megjithatë, në krye të axhendës suaj në Siri, është krijimi eventual i një pranie të përhershme Turke atje.

Ju tradhtuat aleancën tuaj me koalicionin e udhëhequr nga SHBA për të luftuar ISIS duke i ofruar ISIS-it mbështetje logjistike, duke lejuar vullnetarët të kalojnë kufirin për t’u bashkuar me radhët e tyre në Siri dhe Irak dhe duke tregtuar naftë dhe armë, të gjitha duke e kthyer një sy qorr ndaj mbretërimit të tyre të terrorit dhe të mizorive të papërshkrueshme.

Ju pretendoni të jeni aleat perëndimor, por ju jeni komod ndaj Putinit të Rusisë, armikut më të fortë të Perëndimit. Ju mbeteni të vendosur për të blerë sistemin rus të mbrojtjes ajrore S-400, në kundërshtim me SHBA dhe NATO. Si anëtare e NATO-s, keni shkelur çdo klauzolë të kartës duke kryer abuzime të tmerrshme të të drejtave të njeriut në shtëpi dhe duke shkatërruar çdo parim të demokracisë.

Ju jeni duke krijuar aleanca me shtetet dhe organizatat islamike dhe duke u shtrirë influencën tuaj në vendet me popullsi shumicë muslimane, duke përfshirë vendet e Ballkanit, ku po investoni në infrastrukturën e tyre por duke i pajisur edhe me paisje dhe trajnime ushtarake.

Politika juaj e “zero problemeve me fqinjët” ka dështuar; Turqia ka probleme me të gjitha shtetet fqinje, përfshirë Sirinë, Irakun, Greqinë, Qipron dhe Armeninë. Shumë udhëheqës botërorë e dinë se jeni një diktator por merreni me juve për shkak të rëndësisë gjeostrategjike të Turqisë si një urë midis Lindjes dhe Perëndimit dhe një qendër të naftës dhe gazit.

Ju nuk keni turp për dërgimin e banditëve tuaj në vende të huaja për të bërë ofertimin tuaj. Midis shumë incidenteve të tjera të egër, 15 anëtarë të sigurisë tuaj i sulmuan fizikisht protestuesit jashtë Ambasadës Turke në Uashington DC në vitin 2017. Në vitin 2016, ekipi juaj i sigurisë u përlesh me protestuesit kurdë në Ekuador. Në vitin 2015, truprojat tuaja u përleshën me policinë belge, dhe në vitin 2011 ata përleshën serish me personelin e sigurisë së OKB-së.

Ju jeni antisemitik në thelb. Në mesin e shumë prej deklaratave tuaja antisemitike, në një takim të fundit të Fondacionit Rinor të Turqisë në Stamboll, ju thanë se “hebrenjtë në Izrael godasin burrat, por edhe gra dhe fëmijë, kur janë në terren”. Ju gjithashtu i thatë audiencës , “Mos u bëni si çifutët”.

Më shumë se 100 vjet kanë kaluar që nga gjenocidi i mbi një milion armenëve nga ushtarët osmanë pas Luftës së Parë Botërore. Megjithëse librat e historisë kanë dokumentuar plotësisht dhe bashkësia ndërkombëtare e njeh këtë ngjarje të tmerrshme, ende nuk e keni mbledhur guximin për ta pranuar atë.

Në fakt, ju kritikoni me forcë çdo vend dhe dënoni çdo individ që ia atribuon gjenocidin otomanëve. Megjithëse ishin osmanët dhe jo Republika e Turqisë që kryen këto mizori, por ju nuk e mbani fsheht ambicien tuaj për të ringjallur fuqinë dhe ndikimin e Perandorisë Osmane nën udhëheqjen tuaj.

Gjëja e trishtuar, z. Erdogan, është se ne po jetojmë tani në shekullin 21; ditët e pushtimit dhe ndikimi i panevojshëm mbi fatin e vendeve të tjera kanë mbaruar. Ju keni pasur një mundësi historike për t’u bërë një udhëheqës i respektuar, dashamirës, i dashur nga bashkatdhetarët tuaj dhe të admiruar nga udhëheqësit e botës. Por ju keni harxhuar të gjitha për shkak të dëshirës tuaj për t’u bërë Sulltani i ri i një perandorie që do të ekzistonte vetëm në imagjinatën tuaj të mjeruar.

Ju, si çdo i vdekshëm tjetër, do të zhdukeni. Ndoshta është një kohë e mirë për të reflektuar dhe pyetur veten, çfarë jam duke lënë pas?

Në vijim, zoti Erdogan, ju po lëni një popull turk të shkatërruar, që dëshiron të jetë i lirë, i lirë të mendojë dhe të besojë, i lirë të mblidhet, i lirë të kritikojë, të lirë ta përdorë zgjuarsinë dhe shkathtësinë për të krijuar një shoqëri të lirë.

Por ju keni sakrifikuar mirëqenien për popullin turk për ambicien tuaj të verbër, për të cilën do të mbaheni në mend.